توّاؔ بین فیقبلون۔ و أجیبت الدعوات و سمعت التضرعات واشتد غضب اللّٰہ علی ’’الخالصۃ‘‘ و قضی بھلاکہم و ھم غافلون۔ فلما حان وقت ھلاکھم أغری اللّٰہ بینھم العداوۃ والبغضاء یقتل بعضہم بعضًا فکانوا کالسباع یفترسون اعزّتھم و یسفکون۔ و أراد کل واحد منھم ان یقطع دابر أخیہ و أسرّوا فی انفسھم استیصال شرکاءھم و قالوا لوقتلنا ھؤلاء فبعدھم انا لنحن الحاکمون۔ فسلّوا سیوفھم علی اٰباء ھم و اعمامھم و اخوانھم و ابناءھم فقضی الأمر فی ایام معدودات، و أذاقھم اللّٰہ ما کانوا یستباحون۔ و ھم فی تلک الایّام تفرقوا و صاروا شیعا و جعلوا یفسدون فی الارض و یقطعون الطریق و یصولون علی المسافرین کالسباع و بادلال الدولۃ الفانیۃ یستکبرون۔ و ما کان لھم علم لیتھذّبوا و لا قلب ترجمہ:و نامیمون و بر مقام نفرین التیام آنہا بیکبارگی مانند قضائے آسمان فروریخت و بافواج ظفر امواج کہ پرچم نصرت و تائیدات آسمان بر سرِ آنہا در اہتزاز بود خیام با احتشام در میدان بلدہ فیروز پور انتصاب فرمود۔ مسلمانان از قدوم میمنت لزوم آنہا در رنگ غنچہ کہ از ہبوب نسیم در انبساط آید شادمانیہا کردند و از فرط فرحت و نشاط در جامہ ہا نہ گنجیدند۔ خالصۂ ہالکہ را دست مقاومت و محاربت با آن قوم کوتاہ شدہ جبانت و نامردی بر آنہا استیلاء