چوں مراحکم از پأ قومِ مسیحی دادہ اند مصلحت را ابن مریم نامِ من بنہادہ اند آسماں بارد نشان اَلْوَقت می گوید زمین این دو شاہد از پأ تصدیق من استادہ اند بے ضرورت نامدم نے آمدم درغیر وقت درمن از جہل و تعصّب قوم من اُفتادہ اند سوئے من اے بدگمان از بدگمانی ہا مبین فتنہ ہا بنگرچہ قدر اندر ممالک زادہ اند چون زمیں بکشود یارانِ صد در فِسق و فساد پس درے از بہرِ آن از آسماں بکشادہ اند بقلم احقر العباد غلام محمد کاتب امرتسری یکم اکتوبر ۱۹۰۶ء