إعادۃ الانباء۔وکل ما قلتُ أمرٌ مشتہر وعلی الألسن دائر، وکل من خالف
اعادہ نیست ہرچہ گفتم مشہورست وبرزبانہاجاری است وہرکہ او مخالفت کرد
فہو الآن حائر۔ومن منن اللہ أنہ وقانی فی کل موطن من وصمۃ طیش السہام،
اواکنوں حیران ست وازاحسان ہائے خداست کہ اوبہر میدان مراازخطارفتن تیرہا
وإخداج الوحی والإلہام. وأما الطبیب فلا یأمَن العِثارَ، ولو شرب من العلوم
وناقص برآمدن وحی والہام محفوظ داشت واما طبیبان پس ازلغزش درامن نیستند اگرچہ ازعلم دریاہا
البحارَ، سیّما التطعیم الذی یُخشَی علی الناس مِن أثر سمّہ، والتشخیص ناقصٌ
بنوشند بالخصوص خال زدن کہ خوف اثرزہراوجائے اندیشہ مردمان راست وہنوزتشخیص ناقص است
وا ؔ لعقول بمعزل عن فہمہ. وربما یسمع الطبیب من ورثاء مریضہ: ویحک
وعقلہاازفہم معزول اند وبسامرتبہ می شنود طبیب ازوارثان مریض کہ وائے برتو
ما صنعتَ، والنفسَ أضعتَ؟ وربما یخطیء الأطباء خطاءً عظیما، ویُہدُون
ایں چہ کردی و جانے راضائع کردی و بسااوقات طبیباں خطاء عظیم میکنند ومریض را
إلی المریض عذابا ألیما، فیعبر المرضی بحر الدنیا کالسفن المواخر،
عذاب الیم ہدیہ می دہند۔پس بباعث ایشاں مریضان ازدریائے دنیاہمچوکشتی ہاعبورمیکنند
ویموت الواحد منہم بعد الآخر. فعند ذالک یفرّون ویشدّون سروجہم
ویکے بعدازدیگرے مے میرد پس دروقت ایں واقعات میگریزندوزین ہاکہ فرودآوردہ بودند
المحطوطۃ، ویحلّون أفراسہم المربوطۃ. کذالک فی سبیلہم آفات، وفی
بازبر اسپ ہا می کشندواسپ ہابستہ رامی کشایند ہمچنیں درراہِ شان آفتہاہستند۔ ودر
کل خطوۃ خطیّاتٌ. وإنا نسمع أمثال ذالک فی کل طبیب، جاہل وأریب.
ہرقدم خطاہاست وماایں نمونہ درہرطبیب می شنویم جاہل باشدیادانا
ومن ذا الذی ما أخطأ قط، أو لہ الإصابۃ فقط؟ وإنی قرأت کتبا من
و کدام طبیب است کہ گاہے خطانہ کردہ یااوراست ہمیشہ اصابت رائے ومن کتاب ہاازیں