الآیۃ أن اللہ یودع التأثیر ما یشاء ویسلبہ مما یشاء ، والأصل أمرُہ المجرد،
نشان کہ خدادرہرچہ خواہدتاثیرودیعت میفرمایدوازہرچہ خواہدتاثیررا بروں می کشدواصل کارحکم
والأسباب لہ الأَفْیاء۔ والتطعیم نافعا کان أو مضرّا۔لا نبحث فیہ بعد
اوست واسبابِ امراورامثل سایہ اند۔وخال زدن نافع باشدیامضرمابعدازنشان دروبحث نمی کنیم۔
ظہور الآیۃ، فإن الإفحام قد انتہی إلی الغایۃ. وما کان لأحد أن یعزیہا
چراکہ اتمام حجت تانہایت رسیدہ است وہیچکس راگنجایش نیست کہ ایں نشان را
إلی نُوَبِ الزمان، فإنہا ردِفت نبأَ الرحمٰن۔وؔ إنہا لیست بآیۃ بل
سوئے حوادثِ زمانہ منسوب کند۔زیراکہ ایں نشان بعدازپیشگوئی بظہورآمدہ است وآںیک نشان نیست بلکہ
آیات، وکلہا مشرقۃٌ کالشمس وبیّناتٌ. فالأول: نبأٌ أشعتُہ
نشانہاہستند۔وہمہ آنہاہمچو آفتاب می درخشندومحکم اند پس اول آن خبرست کہ شائع کردم
قبل ظہور الطاعون وسَیلِہ، وقبل أن یجلب برَجِلِہ وخَیلِہ. فأغار
آں را قبل ازسیل آں(طاعون*) و قبل ز انکہ شدپیادگان وسواران خودرا۔ پس غارت زد
الطاعون بعد ذالک علی الہند کالصعلوک، وأقام الحشر ودکَّ الناس
طاعون بعدزاں پیشگوئی برملکِ ہند ہمچو دُزد غارت گر وقائم کردقیامت را وکوفت مردم را
کلَّ الدکوک. والنبأ الثانی: ہو وعد تکفُّلِنا ووعدُ العصمۃ، والأمر
ہمچو زمین ہائے کوفتہ وپیشگوئی دوم وعدہ تکفُّل و حفاظت است و امراست
بترک التطعیم والرجوع إلی حضرۃ العزۃ، ولذالک أطعتُ الأمر ووقفت
بترکِ خال زدن ورجوع سوئے خداتعالیٰ و برائے ہمیں اطاعت کردم امررا
موقف العبید، وما کان لی أن آنَف من أمر الرب المجید۔ والنبأ الثالث:
و در موقف بندگان استادم ومجالم چہ بودکہ ازاں کراہت کنم وپیشگوئی سوم
عیث الطاعون فی بعض العلماء من الأعداء ، وقد ذکرتہ ولا حاجۃ الٰی
اینست کہ بعض علماءِ مخالف بطاعون خواہند(مرد*) وذکرآں درگذشت وحاجت