کما غلّبنی من قبل فی مواطن، فلیس علی الحکومۃ ذنب بل کان آیۃ عند ربّی چنانچہ پیش ازیں درہرمیدان غالب کردہ است۔پس برسلطنت ہیچ گناہ نیست بلکہ نشانے بودکہ خداآنرا فأظہر و أعلن۔ ولا بد من أن نقبل أن ہذہ الحادثۃ کانت داہیۃ عظمٰی، ظاہر کرد و ضرورست کہ ماقبول کنیم کہ این حادثہ عظیمہ بود ومصیبۃ کبرٰی، وترتعد الفرائص إلی ہذا الیوم بتصور ہذہ الواقعۃ، ومصیبتے بزرگ بود و تاامروز بتصور این واقعہ شانہ ہامے جنبند۔ ولاؔ نجد مثلہا فی الأیام السابقۃ. وما کان بالُ قوم شقّت ہذہ الفجعۃُ جنوبَہم، ومثل آں درایام سابق نمی یابیم وچہ حال آں قوم خواہد بودکہ این مصیبت کہ ناگہاں رسید وکوی الجزع قلوبہم، وکیف کان لطم الخدود وضرب الصدور عند تلک جیب ہائے اوشاں راچاک کرد وایں جزع دل اوشاں راداغ داد۔وچگونہ بود طمانچہ زدن بررخساروبرسینہ البلوٰی، إذاما أُلحِقَ فی ساعۃ أحیاؤہم بالموتٰی۔ومع ذالک لا جُناح علی زدن وقت این مصیبت۔چونکہ درساعتے نام زندگان اوشاں مردہ شد۔وباوجود این حکومت برطانیہ را الحکومۃ البریطانیۃ، فإنہا اختارت ذالک بصحۃ النیۃ، بعد التجربۃ الکثیرۃ ہیچ گناہے نیست چراکہ اوایں عمل بصحت نیت بعدتجربہ کثیرہ اختیارکردہ بود وبذل الأموال لدفع ہذا المرض أکثر مما تبذل الدول الأخریٰ فی مثل ہذہ و خرچ کرد مال ہارابرائے دفع ایں مرض اکثرازانکہ دولتہائے دیگر درمثل ایں مقامات برائے المواضع المقلقۃ لإنجاء الرعیۃ۔وکذالک لا یعود اعتراض إلی أرکان السلطنۃ، رعیت خرچ می کنند ہمچنیں ہیچ اعتراضے سوئے ارکان سلطنت رجوع نمی کند فإن الدولۃ وأرکانہا ما کانوا یعلمون ما ظہر من النّتیجۃ. وقد اتّقدت لہذہ چراکہ ایں دولت وارکان آں نمی دانستندکہ ایں نتیجہ بظہورخواہدآمد وبوجہ ایں حادثہ شانرا الحادثۃ أکبادہم، ورقّ فؤادہم، وأَلَّمَہم ہذہ الداہیۃُ وأوجعہم ہذہ صدمہ رسید وایشاں رارقتے طاری شد۔ودردناک کردایشان را ایں مصیبت ودردرسانید