بالرسائل البرقیۃ، ثم أُخذ طریقُ الرفق والتُّؤدۃ، وتُرک طریقٌ یشابہ الجبر طریق خال زدن بندکردند۔باز طریق نرمی وآہستگی اختیارکردہ شد۔وآں طریق کہ درچشم عامہ مردم بصورت فی أعین العامۃ. ولا شک أن ہذہ الدولۃ ما آلتْ شفقۃً، وما ترکت جبرمی نمودترک کردہ شد۔و شک نیست کہ ایں سلطنت درشفقت بررعایاہیچ تقصیرے نہ کردہ است ودر فی جہدہا دقیقۃ، وما اختار التطعیم إلا بعد ما رأت فیہ منفعۃ. کوشش خودہیچ دقیقہ نہ گذاشتہ۔وخال زدن رااختیارنہ کرد تابوقتیکہ درونفع نیافت واؔ لحق أن الأمر کان کذالک إلی أن خالفْناہ من وحی السّماء ، فأراد اللہ أن یصدّق وحق ہمیں است کہ خال زدن نفع میکرد تابوقتیکہ بہ حکم وحی سماوی مخالفت کردیم۔پس ارادہ کرد خداتعالیٰ کہ قولنا وینجینا من ألسن الجہلاء ، فعند ذالک أبطلَ نَفْعَ التطعیم، وأحدث مضرۃ تصدیق قول ماکند ومارااززبان جہلا برہاند۔پس درین حالت خداتعالیٰ نفع خال زدن راباطل کردودرومضرت فیہ، لیُظہِر صدق ما خرج مِن فیہ۔ولو لم یکن کذالک فکیف کان من الممکن نہاد۔تاسخنے کہ ازدہانش برآمدہ بودآن را بظہوررساند۔اگر چنیں نہ بودے پس چگونہ ممکن بود أن یظہر الآیۃ، ویتحقق لنا الحفظ والحمایۃ؟ وواللہ إن لم یہلک أہلُ تلک کہ نشان ظاہرشدے۔وچگونہ برائے ماحفاظت وحمایت متحقق شدے واگر مردم این دہ ہلاک نشدندے القریۃ لہلکتُ وأُلحقتُ بالکاذبین، لأنی کنت أشعت أن العافیۃ معنا وہذا البتہ من ہلاک شدمی وسوئے دروغگویان منسوب گشتمی چراکہ من شائع کردہ بودم کہ عافیت باماست وہمیں ہو معیار صدقنا عند الطالبین، ولو ظہر عکسہ فہو من أمارات کذبی، فلیکذّبنی معیارصدق ماست نزدجوئندگان۔واگربرخلاف ایں ظاہرشد پس آں ازنشانہائے دروغ من عند ذالک من کان من المکذّبین۔ وکانت ہذہ المصارعۃ کدَرِیّۃٍ فی أعین الناس، خواہد بود پس باید کہ دران وقت تکذیب من کنند تکذیب کنندگان وایں کشتی ہمچو نشانہ بود درچشم مردمان وکنت کمعلَّق. إما أن أحیا وإما أن أُقتَل فی ہذا البأس. فأراد اللہ أن یغلّبنی ومن ہمچو معلق بودم یازندہ کردہ شوم ویادریں جنگ قتل کردہ شوم۔پس ارادہ کرد خداتعالیٰ کہ مراغالب کند