کل السعی لترفع من الخلق ہذہ العقوبۃ، ولیلفّف المجانیق المنصوبۃ، تمامترکوشش کرد کہ ایں عقوبت راازمردم بردارد و مجانیق قائم کردہ طاعون رابہ پیچد ویقوّؔ ض الخیام المضروبۃ۔وما کان ہذا إلا نار من السماء ، فکلما أرادوا إطفاء ہا وخیمہ ہائے طاعون راکہ زدہ شدبکَنْد۔ونبودایں طاعون مگرآتشے ازآسمان۔پس بہرمرتبہ کہ میرانیدن ایں زادت نیران الوباء ، وأحاطت بالأقطار والأنحاء۔وأنعم اللہ علینا بالعصمۃ من ہذہ آتش خواستندآں زیادہ شد وہمہ طرفہارامحیط گردید وخداتعالیٰ برمابحفاظت خودانعام کردہ۔ النار، وعصم کل مؤمن تقیّ کان فِی الدّار۔وما اختتم الأمر إلٰی ذالک، بل ظہرت مضرۃ التطعیم وہر مومن پرہیزگارکہ درخانۂِ من بود محفوظ ماند وبرہمیں قدرکارختم نشد بلکہ بمقابلہ عافیت مامضرت بالمقابلۃ، وزجَّینا الأیام بالخیر والعافیۃ. ونری أن نفصّل ہذہ المقابلۃ للنظارۃ. خال زدن ظاہرشد۔ومابخیر وعافیت روزہابسربردیم و مناسب د انیم کہ برائے بینندگان بتفصیل ذکرایں مقابلہ کنیم تَفْصیل مَا ذَکَرْنَاہُ بِالْإِجْمَال تفصیل آنچہ ذکرکردیم آنرامجملاً قد سبق فیما تقدم أنّ بعض الناس جادلونی فی أمر ترک التطعیم، وقالوا پیش ازیں گذشتہ است کہ بعض مردم بامن مجادلہ کردند کہ چراخال زدن رامے گذاری وگفتند أتجعل نفسک من الذین یلقون بأیدیہم إلی التہلکۃ ویمیلون عن آیانفس خودرا از اناں میگردانی کہ بدستہائے خودخویشتن رادرہلاکت می افگنندوازراہ النہج المستقیم؟ فالصواب الأخذُ بالاحتیاط، وتقدیمُ الحیل التی مستقیم مے گردند۔پس بہترایں است کہ طریق احتیاط اختیارکردہ شود وپیش ازغلبہ طاعون آن حیلہا تقدِر بہا علی درء ہذا الداء والإشحاط. فقلت: لا تعجَلوا علیّ، ولا بدّ لکلّ استعمال کردہ آیدکہ بداں ایں مرض رادورتوان کرد پس گفتم کہ برمن شتابی مکنیدوہرخصومت کنندہ را مجادل أن ینتظر إلی آخر الزمان، لیُظہر اللّہ أیّ فریق أقرب إلی العافیۃ لازم است کہ تاآخروقت انتظار کند تاخداتعالیٰ ظاہرکند کہ کدام فریق اقرب بعافیت