وإؔ نہ یفعل ما یشاء ، ولا یُسْأل عما قضٰی. وعندی منہ شہادات کثیرۃ،
واوہرچہ خواہد میکندونتوانپرسیدکہ چہ کردہ است ونزدمن ازوبسیار شہادت ہا است
وإنہ أری لِی آیاتٍ کُبْرٰی، ولہ أَسْرارٌ فی أنباء وحیہ الذی رزقنی ورُموزٌ
واونشانہائے بزرگ برائے من بنمود۔ودراخبار غیبیہ وحی اوکہ مراروزی کرد۔رازہاورمزہاہستند
لا تُدرکہا عقول الوریٰ. فلا تُمارِنی فی ترک التطعیم، ولا تکن کمثل من أغفل
کہ عقل انسانی بدان ہا نمیرسد۔پس بامن درترک خال زدن طاعون مجادلہ مکن وہمچو آن شخص مباش
اللہ قلبہ فاتّخذ أسبابہ إلٰہًا وکان أمرہ فُرُطًا. ولکلِّ سببٍ إلٰی ربّنا المُنْتہٰی،
کہ خدا دلِ اوغافل کرد پس اسبابِ خود راخدائے خود گرفت وازحدتجاوز کردن کارِاوشدوہرسبب راتاخدائے ما
ویَفْنی السبب بعد مراتب شتّٰی. ثم تأتی مرتبۃ الأمر البحت
انتہاء ست وناچندواسطہ سلسلہ سبب مفقود میگردد۔بعدازان مرتبہ امرخالص می آید کہ دران مرتبہ ہیچ
لا یشار فیہ إلی سبب ولا یومٰی، ویبقی اللہ وحدہ وتُقْطَع الأسباب
چیزراسوئے سبب منسوب نتوان کرد وباقی ماندخدائے واحدتنہاواسباب منقطع کردہ می شوند
وتُمحیٰ. ولیس للأسباب إلّا خطواتٌ، ثم بَعْدہ قدرٌ بَحْتٌ لا یُدْرَک
ومحومیشوند۔ واسباب راچندقدم اندبیش نیست بعد ازان قدرت خالص است کہ غیر مدرک
ولا یُرٰی، وخزائن مخفیۃ لا تُحَدّ ولا تُحْصٰی، وبحرٌ لا ساحل لہ، ودَشْتٌ
وغیر مرئی است۔وخزانہ ہائے پوشیدہ ہستند کہ لا تُعد۔ولا تُحصٰی است ودریائیست کہ اوراکنارہ نیست ودشتے است
نَطْناطٌ لا یُمْسَح ولا یُطْویٰ. أعُطّلتِ القدرۃُ البحتُ وبقی الأسباب؟
درازکہ قابل مساحت وطے کردن نیست۔آیاقدرت خالص معطل گردید وصرف اسباب باقی ماندند
تلک إذا قسمۃ ضیزی! أَلا تعلم کیف خلق اللّہ آدم وعیسٰی، وتتلو ذکرہما
این تقسیم خالی ازعدل است آیانمیدانی کہ خداآدم وعیسیٰ راچگونہ پیداکردہ بود وتودر
فی القرآن ثم تنسی؟ أنسیت قصۃ الکلیم وفلق البحر العظیم، إِذْ أَجاز
قرآن ذکر آن ہردومیخوانی وبازفراموش میکنی آیاقصہ موسیٰ رافراموش کردی وداستان شگافتن دریایادنداشتی