ودار الشیطان حول إیمان المسلمین، وأراد أن یُخرِج من صدورہم نورَ المؤمنین، وقصَدہم بفضّتہ وفضیضہ، وسُمْرِہ وبیضِہ، وآجلہ وعاجلہ وفارسہ وراجلہ، وصارمہ وذابلہ، ورامحہ ونابلہ، واشتدّ زحفُہ علیہم، وکلُّ کَمِیٍّ نہَض إلیہم، وکاد أن یُناشوا ویُمضَغوا تحت أسنانہم ویمزَّقوا بسِنانہم۔وکانوا فی ذالک متردّدین مبہوتین، وعلی شفا حفرۃ قائمین مرتاعین. فإذا نظَر إلیہم حضرۃُ العزّۃ، وتدارکَہم یدُ الرحمۃ وبُدّلت الأرض غیرَ الأرض، وجُعل سافِلُہا عالیَہا، وحَفَدتُہا مَوالِیَہا وبطُل کلُّ ما أرجفت الألسنۃُ، وذُبحتْ طیر الکَفَرۃ، وقُصّت الأجنحۃُ، وأتممْنا علیہم حجّۃً بعد حجّۃ، وبکّتْناہم دفعۃً بعد دفعۃ حتی صار لنا المضمار، وما بقی للعِدا إلّا الفرار۔ وشیطان گرد ایمان مسلماناں بگردید۔وبخواست کہ ازسینۂ اوشاں نورمومناں بروںآرد۔ وقصد ایشاں کردبسیم خویش وآب سفید خویش رواں۔ونیزہ ہائے خود وشمشیرہائے خودومال بعد ازدیر آیندہ ومال جلد آیندہ۔وسواراووپیادہ او۔ومردپرجلدخود ومردلاغرخود۔ونیزہ زنندہ خود وتیر اندازخود۔ولشکر اوبرایشاں سختی ہاکرد۔وہرسواربرخاست سوئے شاں۔ و قریب شد کہ ریزہ ریزہ کردہ شوند وخائیدہ شوند زیر دندان ہائے شاں۔ وپارہ پارہ کردہ شوند بہ نیزہ ہائے شاں۔وبودنددریں حال ترددکنندگاں مبہوت صورت۔وبرکنارسوراخ ایستادہ وترسندگان۔پس ناگاہ نظرکرد سوئے شاں حضرت عزّۃ سبحانہٗ۔وتدارک کردایشاں رادست رحمت و زمین را تبدیل دادند۔ و آنکہ زیر بود او را بالا کردند۔ و نوکراں را آقا نمودند وباطل شدہمہ آنچہ زبان ہاخبر ہائے دروغ مشہور کردہ بودند۔وذبح کردہ شدپرندہ منکراں وبریدہ شد پرہائے او و کامل کردیم ما بریشاں حجت بعد حجت۔ و لاجواب کردیم او شاں را بارہا۔تابحدے کہ میدان برائے ما شد۔برائے دشمناں بجز گریختن چیزے نماند۔