وبلغ إلی الإیْہات، أو یترکونہ جائعًا کالصّائمین۔ یشرب من بالوعۃ یجتنِبہا الدواب، ویأکل من متأبّسات یأنَف منہا الکلاب، إذا أجدب المُلک فہو أول الأغراض، وإذا نزل وباءٌ فہو مورّد الأمراض۔ وإذا بُدِءَ الأطفالُ فہو کعصفٍ مأکول، وإذا أَبْدَؤوا فہو بَقِیَ کمخدول، لا یقدر علی أکل العَضاض، وإذا جُرِحَ فلا یَظہر أریکۃُ الجُرْحِ، ولا یَظہر لحمٌ صحیحٌ بعد القرح۔ وقد یؤمر لکسح الکِناسۃ، أو لغسل الکاسۃ، فیُضرَب علی خطاء قلیل من الخباثۃ، وقد یُجعَل حَمولۃً لأحمالٍ، فلا تبکی علیہ عینٌ بدمع ہمال، بل یحمل مرارًا أثقالا فیجری دمہ کالحائض، ویُعْدُونہ علی أرض دمثۃٍ کالمُہر تحت الرایض، وقد یُجعَل کالوَجْناء و یُرکَب علیہ، وقد یَہجُد للخدمۃ واللیلُ یتَصَبْصَبُ أو یجثُم أمام عینیہ، وقد یؤمر لِشَقِّ الحطب حتی تَمْجُل یداہ، وتتخاذل رجلاہ، ثم یؤتی الخبز قَفَارًا تکلیف رامے یابد۔ و روئے شادی نمے بیند۔ و گاہے او را برسائیدن مصالحہ طعام میزنند چون برسنگ خوب نساید۔ وگاہے او را ازین سبب زد و کوب میکنند کہ ازار بند را در ازار بتوقفے انداختہ است۔ و او را طعامے می دہند کہ در دیگہا چسپان میماند سوختہ ومتعفن شدہ وفاسد گشتہ۔ وہم چنین فاسد شدہ گوشت او را بخوردن میدہند۔ یا او را ہمچو روزہ دارتہی شکم میگذارند۔ و ازان جائے دست د روشستن آب می نو شد کہ چارپایان نیز ہم ازان پرہیز میکنند۔ وآن اشیاء متعفنہ میخورد کہ سگان ہم ازان نفرت میدارند۔ چون در ملک قحط می افتد پس او اول نشانہ قحط میگردد۔ وچون و با فرومی آید پس او اول شخصے باشد کہ مورد امراض می شود۔ وچون طفلان بمرض چیچک مبتلا شوند پس او از چیچک ہمچو گیاہے میگردد کہ از خوردن باز ماندہ وپامال شدہ باشد وچون طفلان بعد از سقوط دندان بار دوم دندان برآورند او ہمچو ناکامے میماند ونتواند کہ چیزہا خورد کہ از دندان توانند خورد۔ وچون اتفاقاً مجروح شود پس زخم او پُر نمے شود بعد از زخم گوشتے تندرست بیرون نمی آید۔ وگاہے او را برائے صاف کردن خس و خاشاک یا برائے شوئیدن پیالہ میفرمایند۔ پس بخطائے اندک میزنند۔ وگاہے اورا اسپ بار برداری مے کنند۔ پس ہیچ چشمے برو نمے گرید وہیچ اشکے روان نمے گردد