وَیَقُولُون ما لا یفعلون۔ وإذا جُعِلوا حَکَمًا فلا یُقسِطون، ویُحبّون أن یُحمَدوا بما لا یعملوا وإذا صلَّوا فصلَّوا مُرائین۔وَیغتابون فی المساجد ویأکلون لَحْم إخوانہم المُسْلمین، إلَّا قلیل من الخاشعین۔ وَأمَّا لفظ التوفّی الذی یُفتّشونہ فی اللّسان العربیّۃ، فاعلم أنہ لا یُستعمل حقیقۃً إلّا للإماتۃ فی ہٰذہ اللّہجۃ، سَیّما إذا کان فاعلُہ اللّٰہَ والمفعولُ بہ رَجُلًا أو مِنَ النسوۃ، فلا یأتی إلا بمعنی قبض الروح والإماتۃ وَمَا تریٰ خلاف ذالک فی کتب اللغۃ والأدبیّۃ۔ وَ مَن فتّش لغات العرب، وأنضی إلیہا رِکاب الطلب، لن یجد ہذا اللفظ فی مثل ہٰذہ المقامات إلَّا بمعنی الإماتۃ والإہلاک من اللّٰہ ربّ الکائنات۔ وَقد ذُکِر ہٰذا اللفظ مرارًا فی القرآن، ووضعہاللّٰہ فی مواضع الإماتۃ وأقامہ مقامہا فی البیان۔وَالسِّرُّ فی ذٰلک أن لفظ التوفّی یقتضی وجود شیء بعد الممات، فہذا ردٌّ علی الذین لا یعتقدون ببقاء الأرواح بعد الوفاۃ، فإن لفظ فاسد تراست۔ مردم را برائے نیکوئی میفرمایند۔ وخویشتن را فراموش میکنند ومردم رامیگوئیند کہ این کنید وآن کنید وخود نمی کنند۔ وچون حاکم مقرر کردہ شوند۔ پس طریق انصاف نگہ نمی دارند۔ ومیخواہند کہ بدان خوبیہا تعریف کردہ شوند کہ درایشان یافتہ نمی شود۔ وچون نمازمی خوانند پس بریاکاری نماز میخوانند ودر مساجد غیبت مسلمانان میکنند وگوشت برادران مومن میخورند۔ اما لفظ توفی کہ تفتیش آن در زبان عربی می کنند۔ پس بدان کہ این لفظ بطور حقیقت صرف بمعنی میرا نیدن استعمال می یابد۔ بالخصوص چون فاعل او خدا ومفعول انسان از مردان یا زنان باشد پس درین صورت ہرگز بجز معنی قبض روح ومیرا نیدن بمعنے دیگر نمی آید۔ و در کتب لغت وادب ہرگز مخالف این نخواہید یافت۔ وہرکہ تفتیش لغات عرب کند۔ وشتران جستجو برائے آن لاغر گرداند اوہرگز این لفظ را درمثل این مقامات بجز معنی میرانیدن نخواہد یافت۔ واین لفظ بارہا در قرآن شریف ذکر کردہ شدہ است و خدا تعالیٰ این لفظ را در مقام میرا نیدن استعمال کردہ است۔ وقائم مقام لفظ اماتت گردانیدہ۔ وآنرا ترک کردن واین را اختیار کردن برائے این حکمت است کہ لفظ توفی بعد میرا نیدن وجودے رامیخواہد کہ باقی ماند۔ ودرین