لفظ الرجوع فی کَلِمِ سیّدِ الرسل وأفضل الأنبیاء ۔ أَ أُلْہِمْتم بہذا أو تنحِتون
لفظ الرجوع مِن عند أنفسِکم کَالخَائنین؟
وَمِنَ الْمَعلُوم أن ہٰذا ہُو اللفظ الخَاص الذی یُستعمل لرَجُل یأتی
بَعد الذَّہاب، ویتوجّہ مِنَ السَّفر إلی الإیاب، فہذا أبعدُ مِن أبلَغِ الخَلقِ وإمامِ الأنبیاء،
أن یترک ہٰہنا لفظ الرجوع ویَسْتَعْمل لفظ النزول ولا یتکلم کالفصحاء والبلغاء ، فلا تنظروا کَلامی ہٰذا بنظر الاستغناء ، ولَا تنبذوہ وَراء ظہورکم کَأَہل الکبر والمراء،
بل فکّروا کلّ الفکر بجمیع قوّۃ الدہاء ، فإنّ ہذا أمرٌ جلیل الخطب عظیم القدر
فی حضرۃ الکبریاء ، وقبولہ برکۃ، وَتسلیمہ فطنۃ وسعادۃ، وردُّہ بلاء علی أہلہ المخذولین۔
وَمِنَ العُلماء مَن یقول إن لفظ التوفّی قد یجیء فی لسان العرب بمعنی
الاستیفاء ، وہوُ المراد ہٰہنا فی کلَام حضرۃ الکبریاء ، وَإذا طُلِبَ مِنہم السّند فَلا
زمین از آسمان رجوع خواہد کرد۔ حالانکہ لفظ رجوع درکلمات آنحضرت صلی اللہ علیہ و سلم نمی یابید۔ آیا این
شمارا الہام شدہ است یا لفظ رجوع از طرف خود مثل خیانت پیشگان می تراشید۔
واین معلوم است کہ ہمین یک لفظ است کہ برائے کسانے مستعمل می شود کہ بعد از
رفتن بازمی آیند پس این امراز فصیح ترین خلائق وامام الانبیاء بسیار دور
است کہ اینجا لفظ رجوع را ترک کندوبجائے آن لفظ نزول استعمال کند وہمچو فصیحان وبلیغان تکلم نفرماید
پس این کلام مرا بنظر استغنامبینید وآنرا مثل متکبران پس پشت میندازید
بلکہ بتمامتر دانش کامل فکر کنید۔ چرا کہ این امر در حضرت خدا تعالیٰ عظیم الشان است وقبول کردن آن برکت است وتسلیم آن دانائی وسعادت است۔ و ردآن براہل مخذول آن بلائے است۔
وبعض از علماء میگویند کہ لفظ توفی درزبان عرب گاہے بمعنی استیفا می آید
وہمین معنی در قرآن شریف اینجا مراد است۔ وہرگاہ ازین علماء مطالبہ سند کردہ شود