وَإن کنتم لَا تؤمِنُون بمَوت عیسٰی یا مَعشر الإخوان، وترفعونہ حیًّا إلٰی عرش الرّحمٰن، فما اٰمنتم بکتاب اللّٰہ الفرقان، فانظروا مَنْ أحقُّ بالأمن وَالأَمان، ومَن اتّبع ظنونًا وترَک سُبُل الإیقان۔ ثم أنتم تُکفّرون المُسلمیْن وتکذّبون الصّادقین، وتطیلون الألسنۃ علی أہل الحق وَالیَقین۔ أکان ہذا طریق التقویٰ والمتّقین؟ وَقَدْ سَمِعتمْ أنّا قائلون بنزول المَسیح، والمقرّون بہ بالبیان الصّریح، وَ إنہ حقّ واجب ولا ینبغی لنا ولَا لِأَحَدٍ أن یُعرض عَنہ کَالمُفسدین، أَو یمتعض مِنْ قبولہ کَالمتکبرین۔ فإنہ لا یُعرض عن الحق إلا ظالمٌ معتدٍ خلَّاب، أو فاسق مُزوِّر کذّاب، ویُعْرَفُ بقبولہ قلبٌ توّابٌ۔ فالآن انظروا ! أنحن نعرض عَنِ القبول أو کنتم معرضین؟ أتظنون أنّ المسیح ابن مریم سیرجع إلی الأرض مِن السّماء ؟ ولا تجدون گردانیدہ شدند۔ و اگر شما اے برادران بموت عیسیٰ علیہ السلام ایمان نمی آرید و او را زندہ سوئے عرش رحمن می بردارید۔ پس شما بکتاب الٰہی کہ فرقان ست ایمان نیاوردہ آید۔ پس بنگرید کہ کدام کس ازما بامن وامان زیادہ ترحق دارد۔ وکدام کس گمانہارا پیروی کرد وراہ یقین را بگذاشت۔ بازشما مسلمانان را کافر قرارمی دہید وصادقان را کاذب می انگارید۔ وبر اہل حق ویقین زبانہا دراز می کنید۔ آیا این طریق پرہیزگاری و راہ پرہیز گاران است۔ وشما شنیدہ اید کہ ما بنزول مسیح قائل ہستیم و بابیان صریح اقرار می داریم۔ واین حق واجب است نہ مارا شاید ونہ شمارا کہ ازان اعراض کنیم یا دربارہ قبول آن مثل متکبران خشمناکی ظاہر کنیم۔ چرا کہ از حق ہمان کس اعراض می کندکہ ظالمے تجاوز کنندہ از حد باشد وفریب دہندہ وفاسق وسخن آرایندہ وکذاب بود۔ وبقبول حق شناختہ می شود کہ این دل سوئے حق گروندہ است پس اکنون بنگرید آیا ماازحق کنارہ می کنیم یا شما کنارہ می کنید۔ آیا گمان مے دارید کہ حضرت عیسیٰ علیہ السلام بسوئے