إن اللّٰہ لا یُحبّ المعتدین۔ اتقوا اللّٰہ یَا مَعشر المُسْلمین والمسلمات، وَإنما التقوی کہ خدا آنا نرادوست نمی دارد کہ ازحد بیرون روند۔ از خدا بترسید اے مردان مسلمان وزنان مسلمہ کہ تقویٰ برائے لہذہ الأیّام والأوقات، وفکِّروا وقوموا فُرادَی فُرادَی، ثم فکِّروا کالأتقیاء ہمین روز و وقت ہاست۔ ویک یک شدہ بایستید باز مثل پرہیز گاران فکر کنید لا کرجُلٍ عَادَی، واسألوا اللّٰہ مبتہلین طالبین۔ نہ ہمچو شخصے کہ دشمنی می کند۔ واز خدا بتضرع تمام بخواہید۔ وکیف رضی عقلکم وَإیمانکم، وَدرایتکم وَعرفانکم، بأَوہامٍ لا تجدون وچگونہ عقل شما و ایمان شما و دانش شما و عرفان شما بدان اوہام را راضی میگردد کہ از آنہا در فی کتاب اللّٰہ أثرًا منہا؟ وتترکون طرق السلامۃ وتُعرضون عنہا، ولا تتّبعون کتاب اللہ اثرے و نشانے نیست۔ و راہ سلامتی رامی گزارید۔ و ازان کنارہ میکنید۔ و اصل محکم را کہ أصلا مُحکَمًا بَیِّنَ الوقوع، وتأخذون بأنیابکم صُوَرَ مسائلِ الفروع، مع أنہا بین الوقوع است پیروی نمی کنید۔ وصورت مسائل فرعیہ را بدندان مے گیرید باوجودیکہ آن فی أنفسہا مملوّۃ مِن الاختلافات وَالتناقضات، ثم لا یوجد تطابُقہا بالأصل الذی مسائل درحد ذات خود از اختلافات وتناقضات پرہستند۔ باز تطابق آن فروع باصل یافتہ نمی شود ہو لہا کالأمّہات، وأین التطابق بل یوجد کثیر من التباین والمنافاۃ۔ کہ ہمچو امہات برائے فروع است۔ وتطابق کجا بلکہ مبائن ست ومنافات بکثرت موجود است۔ فانظروا کیف جمعتم فی عقائدکم مِن أنواع الشناعۃ والتناقض و پس بنگرید کہ چگونہ درعقائد خود انواع زشتے و تناقض و دروغ جمع کردہ اید۔ الفریۃ، وأمَدْتم بجہلکم أَعْداء المِلّۃ وعداء الشریعۃ المقدّسۃ، فہم یصولون و از نادانی خود دشمنان دین و ملت را مدد دادہ اید۔ پس ایشان