جریمۃٍ، بل ہو حلیم عادل لا یأخذُ من غیر إتمام حجّۃ، وَہُوَ الّذی أَرْسلنی
رامی بکشد۔ بلکہ اوحلیم وعادل است کہ بغیر اتمام حجت ہیچکس رانمی گیرد۔ واو ہمان ست کہ مرا از
من حضرتہ العلیّۃ، فإیاکم وحُجُبَ الجہل والعصبیّۃ۔
جناب بلند خود فرستاد۔ پس برشماست کہ از جہل وتعصب دور باشید۔
وکم من العلماء والصلحاء اتّبعونی مع کمال العلم والخبرۃ، و
وبسیارے از عالمان وصالحان واہل علم ہستند کہ باوجود کمال علم وتجربہ پیروی من کردند۔ ومی کنند
کُفِّروا ولُعِنوا وأُوذُوا بأنواع الفِرْیۃ والتہمۃ، فاستقاموا بما أشرقَ لہم نورُ الحق
ومردم اوشانرا کافر قرار دادند وبریشان *** فرستادند وبگونا گون دروغ وتہمت ایذا دادند۔ پس ایشان
والمعرفۃ، وصدّقوا قولی مستیقنین، وآمَنوا مصدّقین غیر مرتابین، وألّفوا
استقامت ورزیدند۔ چرا کہ نور حق و معرفت برایشان تافتہ بود۔ وقول مرا بہ تمامتر یقین تصدیق کردند وایمان آوردند
کُتُبًا ورسائل لیعلم الناس أنہم من الشّاہدین۔ وتری نور الصدق یتلألأ فی
وہیچ شکے در دل خود نگذاشتند۔ ورسالہ ہا و کتاب ہا تالیف کردند تا مردم بدانند کہ ایشان از گواہان ہستند
جباہہم، وتخرج کَلِمُ الحِکم من أفواہہم، والاستقامۃُ تترشّح مِن سموۂم، والزہادۃ
وتومی بینی کہ نور صدق درپیشانیہائے ایشان می درخشد۔ وکلمات حکمت ازدہان شان می برآیند۔ واستقامت
یُشاہَد فی وجوہہم، لا یجترؤن علی المحارم ویخافون ربّ العالمین، وتتنزّل
از رفتار شان مترشح میگردد۔ وپرہیز گاری در روہائے ایشان می تابد۔ برمحرمات جرأت نمی کنند۔ واز پروردگار عالمیان
علیہم سکینۃ کل حین۔ زکّی اللّٰہ جوہر نفوسہم، وزاد عرفانہم، وجلّی مرآۃ إیمانہم،
مے ترسند۔ وہروقت سکینت برایشان نازل میگردد۔ خدا تعالیٰ جوہر نفسہائے ایشان پاک کرد۔ وعرفان ایشان را
وسقاہم کأس صدقٍ وعفۃٍ، وأعطاہم أنواع علمٍ ومعرفۃٍ، وأدخلہم فی
ترقی داد۔ وآئینہ ایمان ایشان را روشن کرد۔ وجامہائے صدق و پرہیز گاری ایشان را نوشانید و گوناگون