و أمّا جوابنا فاعلم أن ہذا القول قد قیل مِن قِلّۃ التدبّر والاستعجال، ولو فکّر قائلہ لندم من ہذا القِیل والقال، ولاستغفر کالمذنبین المفرطین۔ أَمَا تَدَبَّرَ آیۃَ (فلمّا تَوفَّیتَنی) بالفکر والإمعان؟ فإنہ نصٌّ صریح علی أن عیسٰی مات فی سابق الزمان، لا أنہ یموت فی حین من الأحیان، فإن الصیغۃ تدل علٰی الزمان الماضی، والصرف ہٰہنا کالقاضی۔ ثم إن کنتَ لا ترضی بحکم الصرف، وتجعل الماضی استقبالًا بتبدیل الحرف، فہٰذا ظلمٌ منک ومن أمثالک، ومع ذالک لا یفیدک غلوُّ جدالک، وتکون فی ہذا أیضًا من الکاذبین۔ فإن المسیح یقول فی ہذہ الآیات: إن قومی مگر جواب ماپس بدانکہ این سخن از قلت تدبر وشتاب کاری گفتہ شدہ است۔ واگر قائل این سخن فکر کردے البتہ شرمندہ شدے۔ وہمچو گناہگاران استغفار کردے آیا او در آیت فلما توفیتنی تدبر نہ کرد و بفکر وغور ندید۔ چرا کہ این آیت نص صریح برین امر است کہ عیسیٰ علیہ السلام درزمانہ گزشتہ وفات یافت۔ نہ اینکہ آئندہ در وقتے خواہد مرد۔ چرا کہ این صیغہ دلالت بر زبان ماضی میکند وعلم صرف اینجا مثل حاکم است۔ باز اگر حال چنین ست کہ تو بحکم صرف راضی نیستی۔ وماضی را بہ تبدیل حرف استبقال میگردانی۔ پس این ظلمے ست از تو وامثال تو۔ وباوجود این اینجا نزاع تو ہیچ فائدہ ترانمی بخشد۔ وبدین پہلو نیز ہم دروغگو ثابت خواہی شد۔ چرا کہ مسیح درین آیات میگوید کہ قوم من بعداز مردن من گمراہ قد ضلّوا بعد موتی لا فی الحیاۃ، فإن کنتَ تحسب عیسٰی حیًّا إلٰی ہٰذا الزمان شدند نہ در زندگی من۔ پس اگر گمان میکنی کہ عیسیٰ علیہ السلام تا این زمانہ درآسمان زندہ فی السماء ، فلزِمک أن تقرّ بأن النصارٰی قائمون علی الحقّ إلٰی ہٰذا العصر لا است پس ازین لازم می آید کہ اقرار کنی کہ نصاریٰ ہم تا ہنوز برحق اند نہ از گمراہان و ہوا