علٰی تأویلہ ورموہ بالتکذیبات، وقالوا ملحد یصرف النصوص عن ظواہرہا ویُعرِض عن البیّنات، فغضب اللّٰہ علیہم وجعلہم من الملعونین۔ فاتقوا جُحْرَ الیہود والقول المردود، واتقوا موطاءَ قدمِ الفاسقین، واقبَلوا ما قال عیسٰی مِن قبل وفی ہذا الحین۔ إن مثل نزول عیسیٰ فی ہذا الوقت الأغسیٰ ، کمثل نزول إیلیا فیما مضیٰ ، فاعتبروا یا أولی الأبصار، ولا تختاروا سبل الأشرار، ولا تخالفوا ما بیّن اللّٰہ علٰی لسان النبیین۔ وأمّا ما جاء فی حدیث خیر الأنبیاء ، مِن ذکر دمشق وغیرہ من الأنباء ، فأ کثرُہ استعارات ومجازات من حضرۃ الکبریاء ، وتحتہا أسرار فی حلل لطائف الإیماء وگفتند ملحدے ست کذاب نصوص را از ظاہر آن می گرداند۔ و از بینات اعراض میکند۔ پس خدا تعالیٰ برایشان *** کرد وغضب خود نازل فرمود۔ پس شما از سوراخ یہود پرہیز کنید۔ و قول مردود راپیروی مکنید۔ و ازجائے قدم فاسقان دور بمانید۔ و آنچہ عیسیٰ پیش زین گفت واکنون گفت آنرا قبول کنید۔ بہ تحقیق مثال نزول عیسیٰ درین وقت تاریخ ہمچو مثال نزول ایلیا ست در وقت گذشتہ۔ پس اے صاحبان دانش از امرے امرے دیگر را بفہمید۔ وطریق شریران را اختیار مکنید۔ وآن امر را مخالفت مکنید کہ خدا تعالیٰ برزبان انبیاء بیان فرمود۔ مگر آنچہ درحدیث آنحضرت صلی اللہ علیہ وسلم ذکر دمشق وغیرہ آمدہ است پس اکثر آن از قبیل استعارات و مجازات ست۔ و زیرآن اسرار اند کما مضت سنۃ اللّٰہ فی صحف السابقین۔ ثم من الممکن أن ننزل بساحۃ دمشق أو چنانچہ درصحف سابقین ہمین سنت گزشتہ است۔ باز از ممکنات کہ ماوقتے بدمشق نزول کنیم یا أحدٌ من أتباعنا المخلصین، وما جاء فی الحدیث لفظُ ’’النزول من السّماء ‘‘ لیرتاب احدے از اتباع ماداخل شود۔ ودرحدیث لفظ نزول از آسمان نیست تاکسے شک کنندہ