ولا یختلج فی قلبک أن العلماء ینتظرون نزول المسیح من السّماء ، فکیف نقبل قولًا
یخالف قول العلماء ؟ فإن وفاۃ المسیح ثابت بالآیات المحکمۃ القاطعۃ،
و الآثارِ المتواترۃ المتظاہرۃ، فالأمر الذی ثبت بتظاہر الأحادیث والقرآن،
و الیقین والبرہان، لا یبلغ شأنَہ أمرٌ یؤخذ من ظنون لا مِن سبل الإیقان، وَلا
یخلو من أوساخ مَسِّ ید الإنسان، فالأمن کل الأمن فی قبول أمر تظاہرَ فیہ
الحدیث والفرقان، والعقل والوجدان، ولہ نظائر فی کتب الأولین۔ فإن
النزول علی طریق البروز قد سُلِّمَ فی الصّحف السّابقۃ، وأمّا نزول أحد بنفسہ
من السّماء فلیس نظیرہ فی الأزمنۃ الماضیۃ۔أما سمعتَ کیف أوَّلَ عیسٰی علیہ السلام
و در دل تواین نہ بگذرد کہ عالمان این انتظارمیدارند کہ مسیح از آسمان نازل خواہد شد۔ پس چگونہ قول
عالماں را قبول نکنیم چرا کہ وفات مسیح بآیات محکمہ قطعیتہ الدلالت ثابت است۔ و از روئے
آثار متواترہ بپایہ ثبوت رسیدہ۔ پس امرے کہ از تظاہر حدیث وقرآن ثابت شدہ است۔ وازیقین
وبرہان محقق گشتہ بشان آن آن امردیگر نتواند رسید کہ ماخذ آن صرف ظنون اند نہ یقین۔ ونیز از
چرک ہائے مس انسانی خالی نیست۔ پس ہمہ امن در قبول آن امراست کہ دران حدیث و
قرآن بہ پشتئ یکدیگر افتادہ اند۔ ونیز عقل و وجدان ونظائر کتب اولین مویّد وشاہدآن ہستند۔ چرا کہ
نزول از آسمان بطریق بروز امرے ست کہ درصحف سابقہ تسلیم داشتہ شدہ است۔ مگر نزول کسے بذات خود
از آسمان امرے ست کہ نظیرآن در ازمنہ گزشتہ یافتہ نمی شود۔ آیا نشنیدہ کہ عیسیٰ علیہ السلام
نبأَ نزولِ إیلیا عند السؤالات، وصرَفہ عن الحقیقۃ إلی الاستعارات؟
چگونہ دربارہ نزول الیاس تاویل کرد۔ و نزول او را از حقیقت گردانیدہ بصورت استعارہ قرار داد
والیہود أخذوا بظاہر النصوص وما مالوا إلٰی التأویلات، بل کفّروا المسیح
مگر یہودیان بظاہر نصوص پنجہ زدند۔ وہیچ تاویلے نکردند بلکہ مسیح رابوجہ تاویل او کافر قرار دادند