وأکثرکم ینظرون إلی أہل الحق بنظر السّخط محقّرین۔ وإنّ سُخط اللّٰہ أکبر
واکثر شما اہل حق رابنظر غضب واہانت مے بینند۔ وغضب خدا از غضب ایشان
من سخطہم وہو غیور لعبادہ المأمورین۔
بزرگترست واو برائے بندگان مامور خود غیرت مے دارد۔
وما کنتُ أن أفتری علیہ، إنہ ربی أحسنَ مثوای، وإنہ لا یُمہّل المفترین۔
ومن نہ آنستم کہ برخدا تعالیٰ افترا کنم۔ اوآن خداوندے ست کہ مرارا حتہا بخشید وبمن نیکی ہاکرد۔ واو افترا کنندگان
وأنتم تعرفون سنن اللّٰہ ثم تنقلبون منکرین۔ وتدرسون کتابہ ثم لا
را ہرگز مہلت نمی دہد۔ وشما سنتہائے خدارا میدانید باز برگشتہ می شوید۔ وکتاب او را میخوانید۔ بازروز ہائے
تفہمون أیّام الصّادقین۔ فضّلکمُ اللّٰہ بعقل ودرایۃٍ، وفراسۃٍ مانعۃٍ من غوایۃٍ،
صادقان را نمی فہمید۔ خدا برشما بعقل و دانش فضل کرد۔ وشمارا فراستے بخشید کہ از گمراہی باز دارد
فالحجۃ علیکم أَ تَمُّ مِن أحبابکم، وذنبُ الأُمّیّین والمحجوبین کلہ علی رقابکم،
پس حجت الٰہی برشما از دیگر دوستان شما اکمل و اتم است۔ وگناہ ناخواندگان ومحجوبان ہمہ برگردن شماست
إن کنتم معرضین۔ وإنی قد بلّغتُ کما أُمرْتُ، وصدَعتُ بما أُلہِمتُ، فالآن
اگر شما کنارہ کش بمانید۔ ومن چنانکہ حکم کردند تبلیغ کردم۔ والہام الٰہی را پوست کندہ بیان نمودم۔ پس اکنون
لا عذرلجاحدٍ، ولا محلَّ قولٍ لمعاندٍ، وظہر الأمر وحصحص الحق
ہیچ منکرے را عذرے باقی نماندہ۔ ونہ ہیچ معاندے راجائے سخن۔ وامر ظاہر شدو حق بظہور پیوست وخدا
وقطَع اللّٰہ دابِر المرتابین۔ ما بقی الأمر مرموزا مکتومًا، وصار المستور مکشوفًا
قطع شکوک شک کنندگان کرد۔ اکنون این امر مخفی ومستور نماندہ۔ وہرچہ پنہان بود منکشف گشت۔ پس
معلومًا، فلا تکتموا الحق بعد ظہورہ إن کنتم صالحین۔
راستی را پس زانکہ ظاہر شد نپوشید۔ اگر مردان نیکو ہستید۔