فما تأمرون فی ہذہ القضیۃ؟ أترضون بأن یمہلہم اللّٰہ لإغواء الناس إلی تلک پس درین مقدمہ رائے شماچیست۔ آیا بدین راضی ہستید کہ خدا تعالیٰ ایشان را برائے اغوائے مردم تابدین المدی الطویلۃ، ویُجاح الإسلام من أصولہ المبارکۃ، ولا یبقٰی أحد علی وجہ الأرض مدت مدیدہ مہلت دہد۔ واصول مبارکہ اسلام از بیخ برکندہ شوندو ہیچکس ازمسلمانان بروئے زمین نماند خالقِ المخلوقات وقیّوم الکائنات، وکان کل قوتہ مفطورۃً مِن یدہ ومن إرادتہ، کہ خالق و قیوم ست وہر قوت بندہ پیدا کردہ دست خدا تعالیٰ ست واز فلہ دخلٌ عظیم فی شقاوتہ وسعادتہ۔ فکیف یترک عبدًا ضعیفًا فی عذاب ارادہ اوست۔ و اورا در شقاوت وسعادت بندہ دخلے عظیم ست۔ پس چگونہ ممکن ست کہ بندہ ضعیف را الخلود، مع أنہ یعلم أنہ خالِقُ الشقی والمسعود، والعبدُ یفعل أفعالا ولکنہ أوّلُ درعذاب دائمی فرو گزارد باوجودیکہ میداند کہ پیدا کنندہ ہر شقی وسعید خود اوست۔ وبندہ کارہامے کند الفاعلین، وکل عبدٍ صُنْعُ یدہ وہو صانع العالمین۔ وإنہ رحیم وجوّاد وکریم، سبقت لیکن او اول کسے ست کہ کار کرد۔ وہر بندہ صنعت دست اوست واوصانع ہمہ جہانیان ست۔ واو رحمتُہ غضبَہ، ورِفقُہ شِصْبَہ، ولا یُساویہ أحدٌ من الراحمین۔ فلا یُفنی کل الإفناء ، رحیم ست وجوادست وکریم ست۔ غضب او بررحمت او پیش قدمی ہاکرد۔ ونرمی اواز سختی او درگزشت و ہیچکس در ویرحم فی آخر الأمر وانتہاء البلاء ، ولا یدوس کل الدوس بالإیذاء کالمتشدّدین، رحمت برابری اونتواند کرد۔ ونمی خواہد کہ مخلوق رابہمہ وجوہ معدوم کند ودرآخر امر رحمت میفر ماید وبکلی بپانمی کوبد بل یبسط فی آخر الأیام یدہ رأفۃً ویأخذ حُزْمۃً من الناریّین۔ فانظر إلی ید اللّٰہ بلکہ درآخر ایام دست خود برحمت دراز خواہد کرد۔ ومشتے ازدوز خیان بیرون خواہد آورد۔ پس بسوئے دست خدا وحزمتہ، ہل تغادر أحدًا من المعذَّبین؟ وکذالک أشار فی أہل النار وقال ومشت اوبنگر۔ آیا این دستے ست کہ معذبے را از گرفتن محروم تواند گذاشت وہمچنین اوخود دربارہ