أرضیتم أن تتزاید فتن الدجالین القِسّیسین وتمتدّ إلی مائتین أو مئین؟ فإن غلبتہم
آیا بدین امر راضی شدہ آید کہ فتنہ ہائے پادریان تادو صد سال یا چند صدیہائے دیگر در زیادت باشند۔ چرا کہ
ضروری إلی أیّام ظہور المسیح، کما جاء بالبیان الصریح، فی أنباء خیرالمرسلین۔
غلبہ پادریان تا ایام ظہور مسیح ضروری ست۔ وہم چنین در احادیث حضرت خیر الرسل آمدہ است۔
وبعد کلّ لعنٍ رُحْمٌ وإیواءٌ ، وإنّ اللّٰہ أرحم الراحمین۔ ومع ذالک لیسوا سواء
وبعد ہر *** رحمت وجا دادن ست۔ وخدا ازہمہ رحمت کنندگان در رحمت افزون تر وپیش قدم ست
فی مدارج النجاۃ، بل اللّٰہ فضّل بعضہم علی بعض فی الدرجات والمثوبات،
وباوجود این امر مدارج نجات یکسان نیستند بلکہ خدا تعالیٰ بعض را بربعض در درجہ ہا و پاداش ہا بزرگی داد
وما یرِد علی فعلہ شیء من الإیرادات، إنہ مالک الملک فأعطی بعض عبادہ
وہیچ اعتراضے برکار اونمی تواند شد۔ چراکہ او مالک الملک است بعض را در کمالات
أعلی المراتب فی الکمالات، وبعضہم دون ذالک من التفضلات، لیُثبت
اعلیٰ مراتب بخشید۔ وبعض را از آنہا کم داشت تا ثابت کند کہ
أنہ ہو المالک یفعل ما یشاء ، لیس فیہ إتلافُ حقّ من حقوق المخلوقین۔
و مالک الملک است ہرچہ میخواہد میکند۔ درآن حق تلفی احدے نیست
ولما کان وجود اللّٰہ تعالٰی علّۃً لکل علّۃ، ومبدءً لکل سکون وحرکۃ، وہو
وہرگاہ کہ وجود خدا علت ہر علت و مبدء ہر حرکت وسکون است۔ و او بر ہر
قائم علی کل نفس، فلیس من الصواب أن یُعزَی إخلاد العذاب إلی ہٰذا
جانے قائم ومتصرف وقادرست پس این قرب بصواب نیست کہ ہمیشہ معذب داشتن بسوئے او منسوب
الجناب، وما کان العبد مُختارًا من جمیع الجہات، بل کان تحت قضاء اللّٰہ
کردہ شود۔ وبندہ از جمیع جہات مختار نیست۔ بلکہ تحت قضاء و قدر خدا تعالیٰ ست