من المسلمین؟ أیہا الناس اعلموا أن وقت ظہور المسیح عند اللّٰہ ہو وقت ظہور اے مردان بدانید کہ زمانہ ظہور مسیح نزد خدا ہمان زمانہ ظہور فتن صلیب است۔ فتن الصلیب، ولأجل ذالک قیل ہو یکسر الصلیب، فتدبروا کالمستدلّ اللبیب، وبرائے ہمیں گفتہ شد کہ مسیح موعود صلیب راخواہد شکست۔ پس شما ہمچو دانشمندے کہ دلیلے قولا کریما، فیہ إطماعٌ عظیم ونسیم الإبشار، فقال:3 دوزخیان بشارت دادہ است آن بشارتے کہ دروے امیدے بزرگ پیدامی شود۔ پس گفت کہ دوزخیان ہمیشہ درجہنم 33 ۱؂۔ فانظر إلی استثناۂ ببصر خواہند ماند مگر چون خدائے تو ارادہ فرماید چرا کہ خدائے تو ہرچہ میخواہد مے کند۔ پس این استثنا را بنظر حدید ونظر رشید، ولا تظن ظن السوء کالیائسین۔ عمیق بنگر۔ و ہمچو نومیدان ظن بد مکن۔ والعجب کل العجب من إلٰہ النصارٰی، أنہ بزعمہم صلَب ابنہ وأضاع وحیدہ وتمام تر تعجب از خدائے نصرانیان ست۔ کہ اوبگمان نصاریٰ پسر خود را بردار کشید وفرزند کالمجنون الغَضبان، وما سلک فی المجازاۃ طریق العدل والرفق والإحسان، یکتائے خود را ہمچو دیوانہ غضبناک ضائع کرد۔ ودر جزاء وسزا طریق انصاف ونرمی واحسان را مرعی نداشت بل خوّف من العذاب الأبدی الذی لا ینقطع فی حین من الأحیان۔ فأین و ازان عذاب ابدی ترسانید کہ بہ ہیچ وقتے منقطع نخواہد شد۔ پس درچنین الرحم فی مثل ہٰذا القہّار، الذی فوّض الابن المحبوب إلی الکفّار؟ وما قہارے رحم کجاست کہ فرزند محبوب خود را حوالہ کافران کرد۔ وہمچو رحیمان خفّف عذابہ کالرحماء الأخیار، بل ألقی عبادہ فی جہنم لأبد الآبدین۔ زاد ونیکان در عذاب تخفیف نہ نمود۔ بلکہ بندگان خود را برائے ہمیشہ در جہنم انداخت۔ ودر عذاب