یا عباد اللّٰہ، اسمعوا، ثم فکّروا ثم اقبَلوا إن کنتم طالبین قد مات نبی اللّٰہ عیسیٰ، و أخبرنا عن موتہ خیرُ الخَلق وسیّدُ الوریٰ ، ثم شہد علی موتہ کثیر من أہل العلم والنہیٰ، کما شہد شاہدٌ عند وفاۃ نبیّنا المصطفٰی، أعنی خلیفۃ اللّٰہ الصدّیق الأتقٰی۔ وکذٰلک ذہب إلیہ کثیر من الأکابر والأئمۃ، وما جاء لفظ ’’رجوع‘‘ اے بندگان خدا بشنوید۔ باز فکر کنید باز قبول کنید اگر جو یندگان ہستید۔ درین شک نیست کہ نبی اللہ عیسیٰ وفات یافت ومارا از موت او بہترین مخلوقات صلی اللہ علیہ وسلم خبرداد۔ باز برموت اوبسیارے از عالمان وعاقلان گواہی دادند چنانچہ ابوبکر رضی اللہ عنہ کہ خلیفۃ اللہ وصدیق واتقیٰ بود وہم چنین بسیارے از اکابر وامامان بسوئے موت مسیح رفتہ اند۔ ولفظ رجوع مسیح درپیشگوئی آنحضرت صلی اللہ علیہ وسلم شیءًا بل تباعد عن حدودہ؟ ولا یفتی القلب السلیم، والعقل القویم، أن یبقی وجود شود۔ چرا کہ او چیزے پیدا نکرد۔ بلکہ از مخلوقات دور ماندہ ودل سلیم وعقل درست فتویٰ نمی دہدکہ وجود الباری بغیر دلیل وبرہانٍ مبین ثم لَمَّا سلّموا أنّ أنواع المخلوقات نتیجۃ ضروریۃ باری از دلیل خالی باشد۔ باز این مردم چون تسلیم کردند کہ انواع مخلوقات اقسام نیکی ہا و لأنواع الحسنات والسیّئات، لزِمہم أن یُقرّوا بأن أقسام الحیوانات لا یُجاوز أقسامَ الحسنۃ بدی ہارا بطور نتیجہ ضروریہ است۔ ایشان را لازم آمد کہ این ہم اقرار کنند کہ اقسام جانوران از اقسام نیکی و بدی والسیّءۃ، وہٰذا باطل بالبداہۃ والمشاہدۃ الحسّیّۃ۔ فلا شک أن ہٰذہ متجاوز نیستند۔ واین خیال بہ بداہت باطل واز مشاہدات حسیہ دروغش ظاہر است۔ پس ہیچ شک نیست الأوہام قد نُحِتت من تلفیقات إنسانیۃ، وتجویزات اضطراریۃ، فإنہم إذ لم کہ این خیالات از منصوبہ ہائے انسانی اند۔ واز قبیل تجویزات اضطرار یہ ست۔ چرا کہ اوشان چون یہتدوا إلی الحق، ألقوا الآراء رجمًا بالغیب کالعامہین، وما کانوا مہتدین۔* حق رانیا فتند۔ رجمًا بالغیب رائے ہا ظاہر کردند۔ وچون سرگشتگان سخنہا گفتند۔ ربہم لکشف العذاب عنہم عند المکارہ والامراض والخسران۔ بل بعضہم یدعون بالاصرار۔ ویجلسون فی موقد النار۔ بکد وتعب فی ھواجر ذات لھب۔ ولا یفکرون فی ھذہ التناقض کالعاقلین۔ دعاہا میکنند۔ بلکہ بعض مردم از یشان باصرار دعائے میکنند۔ ودر جائے افروختن آتش مے نشینند وسختی ورنج می بردارند۔ ودر آتش نشستن اوشان دروقتے می باشد کہ آفتاب بہ نیم روز میر سدو شدت تپش میباشد ودرین تناقض ہمچو عاقلان فکر نمی کنند ۔ منہ نوٹ: اعجبنی عقل البراھمۃ انھم جمعوا التناقض فی العقیدۃ۔ ویعتقدون بوجوب العذاب علی سیّئات سابق الزمان۔ ثم یدعون مرا عقل براہمہ در تعجب انداخت۔ ایشان تناقض را درعقیدہ خود جمیع میکنند۔ اعتقاد میدارند کہ عذاب بوجہ گناہان سابقہ ضروری ست باز برائے دور کردن عذاب