بأصفیاۂ۔ وشرح صدورہم کما ہی سیرتہ فی
أولیاۂ۔ ودعاہم إلی حضرتہ۔ ثم تبادر إلی فتح
الباب برحمتہ۔ وأدخلہم فی زمرتہ۔ وألحقہم بسکّان جنّتہ۔ وقیل دارکم أتیتم۔ وأہلکم وافیتم۔ وجُعلوا
من المحبوبین۔ وہذا کلّہ من برکات محمدٍ خیر الرسل وخاتم النبیّین۔ علیہ صلوات اللّٰہ وملائکتہٖ وأنبیاۂ
وجمیع عبادہ الصالحین۔
أمّا بعد۔ فاعلموا أیّہا الطالبون المنصفون۔
والعاقلون المتدبّرون۔ انی عبد من عباد الرحمان۔
الذین یجیؤن من الحضرۃ۔ وینزلون بأمر ربّ العزّۃ۔
او بادوستاں خود است و سینہ او شانرا منشرح کرد چنانچہ سیرت او با اولیاء
خود است۔ و سُوئے جناب خود ایشانرا بخواند باز برائے کشادن در
برحمت خود جلدی فرمود و در گروہ خود ایشانرا داخل کرد و بساکنان
بہشت ملحق فرمود و گفتہ شد کہ بخانہ خود آمدہ اید و اہل خود را ملاقات کردہ اید
و از جملہ محبوبان گردانیدہ شدند۔ و ایں ہمہ از برکتہائے محمد خیر الرسل
وخاتم الانبیاء است۔ برو درود خدا و فرشتگان و پیغمبران و تمام
بندگان نیک است۔
بعد زیں بدانید اے طالبان و منصفان۔
و عاقلان فکر کنندگان کہ من بندہ ام از بندگان رحمان۔
آنانکہ از حضرت احدیت مے آیند و بامر الٰہی نازل مے شوند۔