ا ؔ ز فیوضِ آسماں آراستہ دارالاماں شد منوّر خلق و عالم نیز از گرد و جوار از سرصدق وصفا شد خیر خواہ سلطنت نے بمکر وچاپلوسی بل بحکم کردگار زانکہ فرمودہ است یزداں نیکوئی بانیکواں زیں سخن پیچد سرخود جاہل آشفتہ کار جاہل مسجد نشیں برما ملامت می کند از برائے خیر خواہی با شہان باوقار مانمی ترسیم از غوغائے ایں سگ سیرتاں از نفاق و بدروی داریم شرم و ننگ و عار از خدا خواہیم اقبال شہ ہندوستاں باچنیں ناپاک طبعانِ جہاں ما را چہ کار یا الٰہ النّاس ہر دم جستہ مے باید پناہ از زیان دشمن جانی کہ باشد مثل مار اے خدائے ملک و عالم وے پناہ صادقاں برزمین راست بازاں ابر رحمت را ببار آن خبیثانی کہ پیچید ند از حق روئے خویش آتش افشاں برسرشاں بیخ ناپاکاں برآر کُن نظر برحال زارم از عنایت ہا نواز ازمئے عشق امام عالمم مخمور دار آن مسیح قادیانی عاشق خیر الورا رحمت حق بر روانش باد اند ر ہر د و دار